به زور هم که شده
شاید هم رسیده بودی که از درخت خرما افتادی پایین
وبعد شدی چقدر این خونها بوی زیتون میدهد!!
دست هایت را که بگیرم به سه شماره (بدم خانم!؟ )
می روی بالا وبعد می شوی!
تمام نمی شود
فصل فصل براداشت؛
دستش را از روی زمین ورفت درست بالای
نمی دانم ‹‹شط یا کارون›› !؟
نخلستون،وسط نخلا؛
می روی بالا
وچشمک می زنی به دختر آن طرف ابرها ،هوا بارونی !
‹‹به سید عباس!!!››
عباس همین حوالی بازی می کرد وگاهی جر می زد
لبش راروی ـ اینجا کربلاست
هنوز آب نیست که بشوری دستت راکه افتاده بود -خمپاره
درست همان جا که شش گوشه ی بوی انار می داد.
خوانده شد
زورم نمی رسه به تو
نوشته هات خیلی برام جالبن، وقتی دارم می خونم یه چند دور، دور خودم با نوشته هات پیچ می خورم :|
زور م به خودم اگر می رسید
می شکافتمش
ومی اناختمش
دور دست ها گوی داغ درونم را
چرا زورکی؟؟؟
...