گاهی همین سه تا می شوم.

[ web | email ] روح اله بلوچی

...

---

گن جیش کک:

گا هی همین سه تا می شوم وهمی دور می زنم دورشان مثل آتش پرست ها

 ودلم نمی خواهد دمی به تله بدهم  وپوست کنده شوم.

 فقط می خوام بپرم

بپرم تا عمق بیکران صدا ودیریا 

 توی شکم لهیده ماهی های ساحل سرو

 وسرود بخوانم توی شرجی سرخ: 

مهله  ما   گل   نو ایواردن

یا مثلا برسم به لین یکم بو بکشم

پدربزرگترم را

شنیده ام

وسط خیابان احمد آباد خوابیده ی  زیر آسفالت های کلفت  تش

بایی؛  راست می گن تنهایی یه قانونه؟

وتوقانون شکن بودی !؟

توی که توی سینه آسفالت های خیابان احمد آباد خوابیده ی

وتو  توی که تنها نبودی ما همیشه به عکست با سبیل های کلفت سلام می دادیم البته وقتی  بوبا ینا بودن.

 وگاهی می خندیدم بهت وشوخی می کردیم.  اینجوری که می رفتیم  جلوی عکست وخم می شودیم  تا  نود درجه  وتعظیم می کردیم  ومی گفتیم احترام بگذارید جد بزرگ ....بعد می خندیم بهت.

(اویل امو عزوز بامون  بود وقتی به عکس بزرگ تو توی پذیرایی می خندیدم. بعد دبه در آورد و مانه  لو داد به بابابزرگ گفت :بوبا اینا عکس بایی مسخره می کنن.

وبابابزرگ دعوامون می کرد با همون  صدای مهربونش می گفت؟ ایه بایی تونه از تون ناراحت می شه.

باید از امو عزو وم بپرسم که واقعا  ناراحت شدی یا نه  ؟ ولی مو فکر می کنم وکیف هم می کردی

که می تونی با سبیل ها کلفت وچفیه واگال بزرگت با ما تفریح وبازی کنی.)

تو تنها نبودی  توی تمام لحظات نگاه می کردی به من که نسل سومت بودم .

و ول کن نمی شدم

حس می کنم توی نخل های سوزان آبادان سر آویزانت را

وحس می کنم که تنها یی  چیز عجیبی برا تو ست  که قبرت وسط خیابان است.

 ومن هر بار که روی آسفالت های لین یک راه می روم تو را بو می کشم .

وبرای تو که نسل سومت هم دنبالت می آید وولت نمی کند تنهای باید چیز دست نیافتنی تری باشد ..

دارم میام آبودان وسوغاتی آوردام برات"  بایی  قانون شکن .