من پیر شدم ساجی تو کجای؟

ساجی از شمار دست هایم دوری ومن شکل دوری تو را نمی دانم گیجم دختر مرگ برای تو شکل پیدا نمی کند چرا؟

مقدمات آماده نت شده زمین را آب پاشی کردیم من تنهام کنار موسا تونیستی من حست نمی کنم انگارگم شدی یه وسط های از راه نمی دونم چرا ارتباطم قطع باهات نیستی ساجی چند وقته تو اتاقتم نیستی اصلا نبودن برای تو معنی پیدا نمی کنه.من احساس می کنم وارد پیری شدم آره من پیر شدم ساجی آدم باید پیر باشه تا نزدیکاشو از دس بده .ساجی من هیچ برنامه ی برای نبودنت ندارم هیچ!همیشه برنامه ریزی ها با تو بود حتی برای تنهای ومصیبت های منم تو برنامه می ریختی.تو اتاقت آرامش عجیبی خابیده .دوس دارم اتاقتو کول کنم باخودم ببرم.چقدر کتاب نخونده داری دختر! همیشه می گفتی فعلا بگردیم. هر وقت پیر شدیم کتاب می خونیم.من پیر شدم ساجی تو کجای ؟

من نبودنت ومرگت تو مخم نمی ره هنگ کردم دختر گیجم گیجی بزرگ اصل انم گریه ام نمی یاد برات.اصلن باهات قهرام هنوز چرا اون روزی اونجوری  حرف زدی باهام ؟هان ؟

گفتی بندر نیستم

من رفتم پیش آقای شهیدی گفتم ساجده کجاست

 گفت داره میاد اینجا.

گفتم به من گفته بندر نیستم.

گفت بیشین الان مباد دوستاش براش کتاب اوردن

 منم گفتم حالا که به من اینجوری گفته من منتظرش نمی مونم چت بود اون روز چرا اونجوری بودی؟

من دلم نمیخاد تو بمیری ساجی .من از مردن خسته ام اصلا من مردها رو دیگه دوس ندارم .چرا همه منو تنها می ذارن؟من تنهای دوس ندارم دوس دارم با هم بریم لب دریا دوچرخه پیاده بیام از فرهنگسرا تا شهربانی بستنی بخوریم بعضی وقتا هم ذرت مکزیکی بخوریم .با هم شعر بخونیم کتاب بخونیم با هم بحث کنیم دعوا کنیم بریم پیش موسا

تو چرا مردی هان؟

بیا بگو دیگه تو که برای همه کارات جواب داشتی بیا بگودیگه.آره حتمان میخای بگی لیز خورده ام دس خودم نبود .ولی من که می دونم خودت برنامه ریزی کردی اون یاداشت خوندم بالای کتابخونه ات.خودت خاستی که شده حالا بگو من چه کار کنم؟!ساجده من تنهای دوس ندارم تخیل ورویاپردازی دوس ندارم.مرورخاطراتم دوس ندارم.می خام کنارباشی .ساجی زنده  سرحال!!!