واین دومیش بود ومن نرسیده ام

بد از شانس نبود بد از خودم بلند شده بود.از خودم وچیزه ای چپایده توی مخ ام که امان ندارند . 

به قرار دیشب که تمام روز بود من قرون وسطا بودم باپاهای برهنه فرار کرده ام از دست خودم وتو که هی می امدی لایه  برگ ها یم.

برگ ها که دوس تر می داشتی و لم داده بودی توی قرون وسطای من  

 تو دل انگزیستون واسلاوها واکینگ ها بیشتر  واکینگ های بودی  سرکش وماجراجو  

بیشتر تر از خیس چشم بود ودلم تو کیک های فنجانی وجشم های منتظر پایان برگ های رو دوس که نداشتم تو داشته نباشم . 

از مرد که کت بلند داشت از رساندها خودم را دور کرده بودم خانه خالی وتنها بود  

هرکس برای خودش ستادی شده بود ومن توی قرون وسطا بودم از فرار تو از فرار کلمات که دفن شده بود 

 از فرار تو که هی میای بزرگ روی برگ های کتاب. 

 اینجوری شدی .نوشتم : 

ایمان دارم که تو نمردی که کلمه می آید از تو سرخ سرخ وچاک چاک!! 

بعد محکم کوبدهام برگ ها رو سرت تند تند تا نیای توی مخ من وسطا رو دوس تر داشتم  

دوس تر داشتم 

 دوس تر تولد دوستی بود متولد ۱۹خرداد که آن هم از تو دوس تر داشتم من دلم نمی خواد دوباره توی خودم خابم ببرد ودر ضمن تو  بیشتر گم شده ترجیح منی  

بهتر است! تاریخ بودم کوچلو . 

شاعر ازکلمه می آید وتاریخ از مرگ ! 

ومن مهندس اموات بودم. 

امتحان دوم بود تمام لذایز بیزانس را گرفته بود قرمز ی خون یخیت واین دنیای دوم من 

 دوم من بود.وصطا را

بزار برای خودم باشد دلم سید کاملی بود . 

وکلمه اتی که از دیوار می آمد 

 مردی جنسی بود با عبای بلند وشال سبز ومن اینجا ها هم نبودم من تکفیر شده بودم تکفیر ! 

صب شد.

برگ آخر کتاب به نتجه رسیده بود. ماکیال (ورساله شهر خدا وشهریار )داشت. 

رنساس آمد جان هوس لوتر آمده بودن. 

 اروپا اسم داشت فرانکها فرانسه استروگت ها ایتالیا واکینگ ها ایرلند.این وسطا گوتنبرگ بود آرامش بود وخاب بود  

و۲۰تا صفه مانده بود زیر دوش سفید آب می آمد کف آلوده وخاب راپرانده بود م  

به ساعت که بوی اذان می داد وبعد کره عسلی بود وخاب .... 

زنان توی دالان تنگ بودن جای که نور کمی بود وموش می دوید یه جاهای ی  سبزه ای  زیر پاهایشان لولیده بود بیشتر از اینکه رویده باشد. 

من ساعت ۱۰چهل صب پریدم از سرجلسه مانده م با دنیای کوچک قرون وسطایم  

ولی می خاهم این ترم را حذف کنم .سرنوشت به تویق می اندارد در من .