آخر لاک پشت منم با صورت پهن وموها ی کم سیخ

 

هم چیز می چربد به همین تخت وایت برد و نقاشی های کش دار تو  وسط چُرت ظهر  

هرچقدر که پهنای صورتم بیشتر می شود   یعنی کشیده ترم    یعنی دراز ترم  ویعنی که غم گین ترم  

این سه شنبه ها وچراغ خاموش اتاق!  

و شامورتی بازی های یک امیر مو بلند برای خاله اش به تمام داشته ها ونداشته های صورتی وسرخ وبنفش می ارزد 

فقط اینجا پیدا شدم روی همین تختهِ سفید  با صورت پهن و... گین  آخرین  لاک پشت امیر م 

که امیر والبته .. تو شاید

بِ فهم باشی  !

پی وسته :حرفم نمی یاد! هر چقدر هم که مسواک را صبح ها تندتر بکشم روی دندان ها! 

نمی دانم کجا رفته اند کلماتم  والبته زبانم  و دراز ها یش   

 فقط     ا م  ی  ر م    آنهم کم وداخلی