نه زمان زمان من است....

 

ابومسلم خراسانی سردار ایرانی که بر علیه حکومت  امویان قیام می کنه وپایه گذار حکومت عباسیان می شه قبل از اینکه سفاح رو به عنون اولین خلیفه عباسی منصوب بشه. به امام صادق نامه می نویسه وازش میخاد که حالا که حکومت امویان بر چیده شده.او حاکم حکومت اسلامی بشه

که در متن نامه ابو مسلم به امام صادق آمده: 

من مردم را از دوستی بنی امیه به دوستی اهل بیت دعوت کرده ام وتبلیغ نمودم که بنی امیه را تر ک کنندوبه اهل بیت بپیوندند پس اگر می پذیری کاری دیگر بر عهده تو نیست... 

اما امام صادق در جواب ابومسلم فقط دو جمله می نویسه  

نه تو از مردان منی! نه زمان زمان من است. 

من این روحیه انکار از حاکمیت رو در رفتار دیگر امامان شیعه هم سراغ دارم  

حتی امام علی وقتی که عثمان به قتل می رسه ومردم برای بیعت با او هجوم می برند در جمله  مشهور که در نهج البلاغ هم هست گفته

حکومت از آبی که از بینی بزی هم بریزد برای من بی ارزش تراست وحتی قبل از قبول خلافت گفته هر کدام از شما حاکم باشید من در کنار تان هستم .همنطور که در کنار خلفای راشدین بودم ... 

وخوب چهار سال حکومت پر از تنش امام علی هم برای من پر از سوال... 

در تمام طول تاریخ صدر اسلام به جر سالهای حاکمیت پیامبر من هیچ مدل مناسب موفق از حکومت اسلامی با رهبری شخص اخلاق گرا آنطوری که ما درباره مسلمان واقعی ورهبران مذهبی مان در کتابها خوانده ایم  سراغ ندارم. وباتوجه به انکار این بزرگوارن برای حکومت کردن وتجربه چهار سال حکومت امام علی که با کودتای قتل او ناکام می ماند.

این سوال برای من به وجود آمده  

 آیا حکومت اسلامی ایده ال خارج از دیدگاه های نظری توان به اجراگذاشتن رادارد؟    

---

پی نوشت:من دانشجوی ترم پنج تاریخ هستم وتا به حال از تاریخ اسلام نزدیک ۱۵واحد پاس کرده ام.